ویندوز ایکس‌پی

روز ۲۵ اکتبر (۳ آبان) امسال، ۱۶ ساله شد؛ ویندوزی که ظاهرا فعلا قرار نیست به فراموشی سپرده شود.

گرچه ویندوز ایکس‌پی از هشتم آوریل ۲۰۱۴ (۱۹ فروردین) به بعد تاکنون آپدیت و بسته‌‌ی به‌روزرسانی امنیتی دریافت نکرده است؛ اما هنوز هم سهمی اندک از بازار ویندوزهای مایکروسافت را در اختیار دارد.

طبق اطلاعات منتشر شده از سوی NetMarketShare، ویندوز ایکس‌پی در حال حاضر ۵.۶۹ درصد از سهم بازار ویندوزهای مایکروسافت را در اختیار دارد که البته بدیهی است که این رقم رفته‌رفته کم می‌شود. با این حال نباید فراموش کنیم که ۱۶ سال از تولد ویندوز ایکس‌پی می‌گذرد و داشتن سهم ۵ درصدی بازار بعد از گذر مدتی طولانی، رکورد تحسین‌برانگیزی برای این سیستم‌عامل به حساب می‌آید. ویندوز ایکس‌پی در مقایسه با سیستم‌عاملی مانند ویندوز ۸.۱ عملکردی خیره‌کننده داشته است؛ ویندوز ۸.۱ در سال ۲۰۱۳ منتشر شد (یعنی دقیقا یک سال پس از انتشار ویندوز ۸) و حال پس از گذر ۴ سال، ۵.۸۹ درصد از بازار ویندوزها را در اختیار دارد.

بی‌شک عمر ویندوز ایکس‌پی فعلا قرار نیست به پایان برسد و کاربران از این سرباز قدیمی ردموندی‌ها باوجود ناامن بودن آن، تا مدتی دیگر روی سیستم‌های خود استفاده خواهند کرد. آخرین نسخه‌ی ویندوز ایکس‌پی به نام سرویس پک ۳ در تاریخ ۲۱ آوریل ۲۰۰۸ (۲ اردیبهشت ۱۳۸۷)، یعنی ۹ سال پیش منتشر شد. مایکروسافت پشتیبانی اصلی خود را از ویندوز ایکس‌پی در تاریخ ۱۴ آوریل ۲۰۰۹ (۲۵ فروردین ۱۳۸۸) متوقف کرد؛ البته این کمپانی تا آوریل ۲۰۱۴ از این ویندوز، پشتیبانی گسترده‌ای به عمل آورد.

با این‌همه، ویندوز ایکس‌پی ماه‌های آخر عمر خود را طی می‌کند و میزان استفاده از آن رفته‌رفته – هرچند با سرعتی کم – رو به پایان است. هنوز هم سازمان‌ها و شرکت‌هایی – به‌خصوص در ایران – هستند که ترجیح می‌دهند برای کارهای خود از ویندوز ناامن و ۱۶ ساله‌ی مایکروسافت استفاده کنند.

ویندوز XP

در دنیای امروز و در سال ۲۰۱۷ استفاده از ویندوز ایکس‌پی یک ریسک بزرگ به حساب می‌آید و ممکن است در هر لحظه، صدمات جبران‌ناپذیری به شما وارد کند. ممکن است در آینده حملاتی شبیه به واناکرای اتفاق بیافتند و اطلاعات شما را به خطر بیاندازند. البته در زمان حملات هکی واناکرای، آن‌هایی که همچنان از ویندوز ایکس‌پی استفاده می‌کردند، خوشحال بودند؛ چون قربانیان اصلی این حمله، آن‌هایی بودند که از ویندوز ۷ استفاده می‌کردند. البته مایکروسافت به‌سرعت به این اتفاق واکنش نشان داد و با انتشار یک بسته‌ی به‌روزرسانی، امنیت کاربران را تامین کرد.

ویندوز ایکس‌پی پس از گذر چندین سال، یکی از سیستم‌عامل‌های محبوب در سراسر دنیا به شمار می‌رود که پشتیبانی از آن متوقف شده است. بد نیست بدانید که ردموندی‌ها گفته‌اند به‌زودی پشتیبانی از ویندوز ۷ را نیز به‌صورت رسمی متوقف خواهند کرد.

امروزه برای خرید گوشی‌ پرچم‌دار باید مبالغ زیادی پرداخت؛ ولی در هنگام خرید گوشی، علاوه بر امکانات باید به ارزش خرید هم توجه کرد.

اپل، سامسونگ و گوگل با قیمت گذاری گوشی‌های پرچم‌دار خود به اندازه کافی جیب خریداران را خالی می‌کنند. قیمت گوشی‌ها به گونه‌ای است که برای هر مدل جدید باید حدود سه میلیون تومان (۸۰۰ تا ۹۰۰ دلار) پرداخت کرد.

در‌ کنار قیمتی که برای خرید یک پرچم‌دار می‌پردازیم، ویژگی‌ها و امکانات جدید و بهتری هم دریافت می‌کنیم. ولی در حال حاضر گوشی‌ها به استانداردی رسیده‌‌اند که حتی علاقه‌مندان سرسخت محصولات جدید نیز بتوانند گوشی فعلی خود را به مدت دو سال نگه دارند.

حتما در اطرافتان افرادی هستند که از نکسوس ۵ یا آیفون‌ خود به‌راحتی بیش از ۲ سال نگه‌داری کرده‌اند. مسئله‌ای که قبلا بین علاقه‌مندان گوشی موبایل (نگه‌داشتن یک گوشی بیش از یک سال به دلیل علاقه به مدل‌های جدید و امکانات جدید) کمتر دیده می‌شد، امروزه بسیار طبیعی به نظر می‌رسد. در این مقاله قرار است به این مسئله بیشتر بپردازیم.

برای مثال آیفون 5S هنوز یک گوشی کاربردی و خوش‌ساخت محسوب می‌شود و اپل هنوز از آن به‌طور کامل پشتیبانی‌ می‌کند. افرادی هستند که هنگام اولین عرضه، آن را خریده‌اند و تا زمانی که کار‌ می‌کند و اپل به پشتیبانی از آن ادامه می‌دهد، همچنان آن را نگه ‌می‌دارند و در نهایت احتمالا با محصولی دیگر از اپل جایگزین می‌کنند. حتی طرفداران پر و پا قرص اندروید هم باید این مسئله را قبول کنند که اپل خدمات پس از فروش و پشتیبانی بسیار خوبی دارد و محصولات این شرکت ارزش خرید بالایی به نسبت قیمتشان دارد. هر سری جدیدی از آیفون که معرفی می‌شود، در خرید آن شتاب نکنید؛ متوجه خواهید شد که نمونه‌های قبلی آیفون نیز همچنان کاملا کاربردی هستند.

از طرفی گوشی‌های اندروید در مقایسه با آیفون طول عمر بالایی ندارند. در حالت ایده‌آل، سامسونگ از پردازنده‌های ساخت خود در تمامی محصولات، استفاده‌ می‌کرد و همچنین تا سال‌ها به پشتیبانی از آن‌ها ادامه می‌داد. ولی سامسونگ این‌ کار را انجام نمی‌دهد؛ چون استفاده از پردازنده‌های اکسینوس در همه‌ی گوشی‌های این شرکت مقرون به صرفه نیست و در نتیجه سامسونگ توانایی رقابت با سایر تولید‌کنندگان اندروید را از دست می‌داد. اتفاق اول (استفاده از پردازنده‌های سامسونگ در گوشی‌های ساخت خود) در صورتی که دادگاه در پرونده‌ی حق پتنت به نفع کوالکام رأی بدهد، امکان وقوع دارد. ولی حتی در این صورت، سامسونگ میزان سود به ازای هر گوشی نزدیک به اپل نخواهد داشت و نمی‌تواند مثل کوپرتینویی‌ها، از این طریق سود کسب کند. وضع برای سایر تولیدکنندگان گوشی‌ اندروید از این هم بدتر خواهد بود.

اگر یک گوشی دارید که هرازگاهی کند می‌شود یا با آن به مشکل بر ‌می‌خورید، بسیار مهم است که همواره آن را با آخرین نسخه‌ی سیستم‌عامل به‌روز نگه دارید. البته به‌روزرسانی‌های متعدد ارائه‌شده توسط شرکت‌ها بیشتر دلایل امنیتی دارند. ولی اگر گوشی‌ شما به‌خوبی کار می‌کند و نگران مسائل امنیتی نیستید چطور؟ یکی از نویسندگان وب‌سایت اندروید سنترال اعتقاد دارد که گوشی گلکسی نوت ۴ او به‌خوبی کار می‌کند و تا زمانی که کاملا خراب نشود، قصد تعویض آن را ندارد.

به عقیده‌ی یکی دیگر از نویسندگان این وب‌سایت، گوشی نکسوس 5X او به‌خوبی کار می‌کند و تنها ایراد و مانع در ادامه‌ی استفاده از آن، عدم عرضه‌ی بروزرسانی‌های امنیتی از سوی گوگل و از سال ۲۰۱۸ خواهد بود. ممکن است نسخه‌های جدید سیستم‌عامل اندروید که برای پرچم‌داران جدید ارائه می‌شود جذاب باشد؛ ولی تا زمانی که گوشی قدیمی به‌خوبی کار می‌کند، نیازی به تعویض نیست. این قضیه برای گلکسی اس ۷ و ال‌جی وی ۱۰ هم صادق است. همه‌ی این‌ها، گوشی‌های بسیار خوب با نرم‌افزار‌های پایدار هستند و هنوز ‌تمامی کارایی زمان معرفی را دارند. اما بزرگ‌ترین مؤلفه در ترغیب کاربران به خرید محصولات جدیدتر، پایان پشتیبانی شرکت‌های سازنده‌ است.

مشکل اصلی در نگه‌داری یک گوشی بیش از دو سال، مسئله‌ی به‌روز‌رسانی‌های منظم نرم‌افزاری است. مهم است بدانیم شرکت سازنده‌ای که از ما پول دریافت کرده‌اند، از محصولات خود در بازه‌ی زمانی طولانی پشتیبانی می‌کند یا خیر. متأسفانه در طولانی‌مدت نمی‌توان روی شرکت‌های سازنده‌ی گوشی‌های اندروید و حتی گوگل حساب باز کرد.

همان‌طور که شرکت‌های بزرگی مانند مایکروسافت و اپل از محصولات خود به‌خوبی پشتیبانی‌ می‌کنند، باید شرکت‌های بزرگ دیگر مانند گوگل، سامسونگ یا ال‌جی این انتظار مشتریان را برآورده کنند. دلایل‌ متعددی وجود دارند که بیشتر آن‌ها منطقی به نظر می‌رسند. ممکن است مشکلاتی مربوط به حاشیه سود یا تهیه‌کنندگان قطعات، وجود داشته باشند؛ ولی این وظیفه‌ی شرکت‌های چند میلیارد دلاری است که این مشکلات را حل کنند.

در حال حاضر نه تنها پرچم‌داران، بلکه عموم گوشی‌های هوشمند میان‌رده به‌خوبی پاسخگوی طیف گسترده‌ای از نیازهای کاربران برای مدت ۲ تا ۴ سال خواهند بود.

اما شرکت‌های سازنده با تمهیدات مختلفی سعی در ترغیب کاربران به خرید انواع جدید محصولات خود دارند؛ از تبلیغات گسترده در خصوص توانایی‌های افزوده‌ی محصولات جدید گرفته تا عدم پشتیبانی و به‌آرامی کنار گذاشتن نمونه‌های قدیمی.

مشتریان سزاوار این هستند که در قبال ۹۰۰ دلار پولی که برای پرچم‌داران شرکت‌ها می‌پردازند، قادر باشند گوشی خود را برای هر مدتی که تمایل داشتند نگه دارند. این قضیه می‌تواند به وفاداری مشتریان به برند نیز منجر شود؛ زیرا مشتریان به اهمیت خود برای شرکت سازنده پی می‌برند. رقابت بین شرکت‌ها صرفا به میزان رم یا کیفیت صفحه‌ی گوشی خلاصه نمی‌شود. پس در هنگام خرید به میزان پشتیبانی از گوشی توسط شرکت‌ سازنده هم باید توجه کرد تا بتوان با خیال راحت و بدون دغدغه روی استفاده از آن برای بیش از ۲ سال برنامه‌ریزی کرد.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه MIT، در حال ساخت اپلیکیشنی هستند که وضعیت فنی خودرو را از طریق تلفن همراه با تحلیل صداها و تکان‌های خودرو، به سرنشینان گزارش می‌دهد.

تصور کنید در آینده‌ای نزدیک، هنگام سوار شدن به خودروهای سرویس‌های تاکسی شخصی (مانند اوبر یا نمونه‌های داخل ایرانی) با یک نگاه به تلفن همراه هوشمند خود، به مشکلات فنی خودرو، مانند وضعیت باد تایرها، سلامت فیلتر هوا یا حتی کارکرد شمع‌های موتور دست پیدا کنید. شاید در یک یا دو سال آینده این کار امکان‌پذیر باشد تا با سوار شدن به هر خودرو، در عرض چند دقیقه بتوانیم مشکلات فنی آن را متوجه شویم. نیازی به دانستن سابقه‌ی تعمیرات خودرو یا وصل شدن به سیستم خاصی نیست؛ فقط با استفاده از میکروفن و شتاب‌سنج‌ تلفن همراه هوشمند و با تحلیل صداها و تکان‌های خودرو، وضعیت فنی آن مشخص می‌شود.

این فناوری، حاصل تفکر گروهی از پژوهشگران دانشگاه MIT است که مطالعات آن‌ها در چند سری مقاله و اخیرا در شماره‌ی آبان‌ماه مجله‌ی «کاربردهای مهندسی هوش مصنوعی» منتشر شده است. پژوهشگرانی چون جاشوا سیگل، سانجی سارما، فرد فورت فلاورز و دنیل فورت فلاورز در این مطالعه نقش داشته‌اند. سیگل معتقد است که برنامه‌ی ساخته‌شده توسط این تیم، با استفاده از چندین سیستم تشخیص وضعیت خودرو، می‌تواند سالانه تا ۱۲۵ دلار در هزینه‌های راننده صرفه‌جویی کند و موجب بهبود وضعیت مصرف سوخت خودرو شود. بدون در نظر گرفتن مزیت‌های این برنامه در جلوگیری از تعمیرات اساسی کامیون‌ها، سالانه تا ۶۰۰ دلار در جیب راننده‌ی کامیون باقی خواهد ماند.

سیگل با اشاره قابلیت‌های موجود در تلفن‌های همراه هوشمند مدرن می‌گوید:

حساسیت تلفن‌ همراه‌های امروزی در تشخیص سیگنال‌ها به قدری بالا است که اصلا نیازی به یک ارتباط به‌خصوص با خودرو نیست.

البته برای تشخیص بهتر و دقیق‌تر، قرار دادن تلفن همراه روی داشبورد توصیه می‌شود. دقت سیستم‌های تشخیص فعلی این برنامه، تا ۹۰ درصد است و در آزمایش‌های تشخیص خطای جرقه، این برنامه موفق عمل کرده است. ایده اساسی این برنامه، ارائه‌ی اطلاعات لازم از مشکلات یا تعمیرات مورد نیاز خودرو است تا از خرابی‌های اساسی جلوگیری شود. در آخرین پژوهش این گروه، تمرکز اصلی بر فیلتر هوا بود که این برنامه با بررسی صدای پیشرانه، قابلیت تعیین وضعیت فیلتر هوا را خواهد داشت تا در صورت نیاز، فیلتر هوا تعویض شود. سیگل اشاره می‌کند که برخلاف سرویس‌های دوره‌ای، تعویض زودهنگام فیلتر هوا به اندازه‌ی تعویض دیرهنگام آن مشکل‌ساز است؛ چرا که در فیلتر هوای بدون کارکارد و جدید، در ابتدا ذرات بیشتری از فیلتر عبور می‌کنند تا هنگامی که ذرات به اندازه‌ی کافی عبور کنند و روزنه‌های فیلتر به اندازه‌ی مطلوب برسد (کوچک‌تر می‌شود) و پوشش کاملی به دور فیلتر مهیا شود. سیگل می‌گوید:

هر چه فیلتر بیشتر کار کند، بهتر می‎شود.

با کارکرد بیشتر فیلتر، روزنه‌های آن به قدری کوچک می‎شوند که در جریان هوای مورد نیاز موتور اختلال ایجاد می‌کنند و باعش کاهش کارایی می‌شوند. در این لحظه است که تعویض فیلتر هوا با افزایش کارایی پیشرانه، از هزینه‌های کلی می‌کاهد. اما چطور یک تلفن همراه وضعیت فیلتر هوا را تشخیص می‌دهد؟ سیگل می‌گوید:

ما به صدای خودرو و نفس کشیدن آن توجه می‌کنیم و منتظر تغییر وضعیت در صدای آن هستیم. با کارکرد بالای فیلتر و بسته شدن جریان هوا، صدای خودرو به چیزی مانند سوت کشیدن تبدیل می‌شود. به صدای خودرو گوش کنید؛ شما نمی‌توانید صدای آن را از دیگر صداهای آن تشخیص دهید، اما تلفن همراه این قابلیت را خواهد داشت.
برای تست انواع سیستم‌های تشخیص وضعیت فنی خودرو مانند خطای جرقه (Misfire) که نشان‌دهنده‌ی مشکل در شمع‌ها یا تنظیم موتور است، سیگل و همکاران وی، داده‌های انواع مختلف خودرو، از خودروهای سالم تا خودروهای با وضعیت فنی نامناسب را آزمایش کردند.

حتی برای آزمایش‌ برخی وضعیت‌ها، افراد تیم خودروهای مختلف کرایه می‌کردند، به‌صورت عمدی شرایط مورد نیاز را در آن‌ها به وجود می‌آوردند و سپس دوباره خودروها را تعمیر می‌کردند. سیگل می‌گوید:

برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز، خودروهای کرایه‌ای راکه وضعیت فنی خوبی داشتند دست‌کاری می‌کردیم و البته پس از آزمایش، طوری آن را تعمیر می‌کردیم که از وضعیت قبل آن هم بهتر می‌شد. حتی من قبل از تحویل خودرو، باد لاستیک‌ها را تنظیم و فیلتر هوا و روغن موتور را تعویض می‌کردم.
برخی سیستم‌های تشخیصی این برنامه چندفرآیندی هستند. به‌عنوان مثال، برای تشخیص کم‌باد بودن یا پرباد بودن لاستیک‌ها، پژوهشگران، ترکیبی از مجموعه داده و آنالیز را به‌ کار بردند. ابتدا با استفاده از GPS تلفن همراه، سرعت واقعی خودرو تعیین و بعد با استفاده از داده‌های لرزش و تکان‌ها، میزان چرخش چرخ‌ها مشخص می‌شود. سپس می‌توان با تعیین اندازه‌ی قطر تایر و مقایسه‌ی آن با وضعیت مطلوب، کم باد یا پرباد بودن آن را گزارش داد.

بسیاری از موارد موجود در سیستم تشخیص این برنامه، با استفاده از فرآیندهای مکانیکی برای مقایسه‌ی صداها و لرزش‌های ثبت‌شده از خودروهای با وضعیت فنی خوب و بد، ساخته شده است که بنابراین کوچک‌ترین تفاوت‌ها آشکار می‌شود. برای مثال سیگل اشاره می‌کند که الگوریتم طراحی‌شده برای تشخیص وضعیت بالانس چرخ‌ها، در مقایسه با راننده‌های تست شرکت‌های بزرگ خودروسازی، عملکرد بهتری دارد.

نمونه‌ی اولیه‌ی این اپلیکیشن در حال ساخت است و تا ۶ ماه آینده برای آزمایش میدانی آماده خواهد شد. نسخه‌ی نهایی و تجاری آن یک سال پس از تست میدانی به بازار عرضه خواهد شد.

این اپلیکیشن توسط استارتاپ Data Driven که توسط خود سیگل تأسیس شده است، عرضه خواهد شد.

گلکسی جی ۷ پرو به‌عنوان یک میان‌رده‌ی اقتصادی از سوی سامسونگ پای به میدان رقابت نفس‌گیر گوشی‌های میان‌رده گذاشته است.

سامسونگ به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده گوشی در دنیا، طیف وسیعی از محصولات را برای بازارهای هدف مختلف ارائه می‌دهد. از بازار پایین‌رده‌ها گرفته تا بازار پرچم‌داران همیشه شاهد قدرت‌نمایی گوشی‌های این غول کره‌ای بوده است. محصولات سری J و A به‌عنوان میان‌رده‌ها و پایین‌رده‌های سامسونگ، اقبال خوبی در بازار داشته‌اند؛ از این رو سامسونگ به‌صورت سالانه اقدام به تجدید نسل آن‌ها کرده است. پس از عرضه‌ی نسخه‌‌ی پرایم به‌عنوان مدل تمام اچ‌دی نسخه‌ی معمولی جی ۷، انتظار اضافه شدن مدل‌های دیگر مانند پرو و مکس به این سری از گوشی‌ها دور از ذهن نبود. سامسونگ برای امسال سه گوشی جی ۷ (۲۰۱۷)، جی ۷ مکس و جی ۷ پرو را تدارک دیده است.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro

جی ۷ پرو در بین سه مدل ذکرشده بیشترین حافظه‌ی داخلی را دارد؛ با این حال بسیاری از ویژگی‌های این سه عضو جدید مشابه یکدیگر است. به‌جز جی ۷ مکس که از پردازنده‌ی P20 مدیاتک استفاده می‌کند، دو مدل دیگر به پردازنده‌ی اکسینوس ۷۸۷۰ مجهز شده‌اند. جی ۷ پرو میان‌رده‌ای اقتصادی با نمایشگر سوپر امولد است که با بدنه‌ی فلزی و طراحی الهام گرفته از پرچم‌داران گذشته‌ی سامسونگ، پای به میدان رقابت نفسگیر میان‌رده‌ها گذاشته است. با بررسی زومیت از جی ۷ پرو سامسونگ، همراه زومیت باشید.

پیش از شروع بررسی، بهتر است کمی با مشخصات فنی گوشی هوشمند گلکسی جی ۷ پرو آشنا شویم:

طراحی
در نگاه اول به جی ۷ پرو، شباهت این گوشی به جی ۷ (۲۰۱۷) کاملا واضح است. طراحی جی ۷ و جی ۷ پرو الهام گرفته از طراحی پرچم‌دار سال گذشته‌ی سامسونگ است. استفاده از بدنه‌ی فلزی یکپارچه در جی ۷ پرو، حس یک گوشی باکیفیت را به کاربر القا می‌کند از این رو با یکی از بهترین‌های سری J در کیفیت ساخت روبرو هستیم. ابعاد و ضخامت جی ۷ پرو کمی کمتر از نسخه‌ی معمولی است؛ ولی این تفاوت ابعاد محسوس نیست. سامسونگ برخلاف گوشی‌های دیگر خود، گلکسی جی ۷ پرو را به چراغ LED نوتیفیکیشن مجهز نکرده است و در بخش بالای پنل جلو، صرفا شاهد اسپیکر مکالمه، دوربین سلفی و حسگر مجاورت هستیم. در سمت چپ گوشی و زیر کلید‌های حجم صدا، دو درگاه‌ سیم‌کارت‌ و کارت‌ حافظه‌ی microSD جای دارند؛ درگاه زیرین شامل دو جایگاه است که یکی از آن‌ها برای سیم‌کارت اول و دیگری برای سیم‌کارت دوم است، درگاه بالایی نیز به کارت حافظه اختصاص دارد.

این روزها بسیاری از سازندگان برای کاهش حاشیه‌های نمایشگر، اقدام به حذف دکمه‌های لمسی خازنی زیر نمایشگر می‌کنند؛ با این حال سامسونگ به دلیل نگاه داشتن حسگر اثر انگشت در جلوی گوشی، این کلیدهای ناوبری را در طرفین حسگر قرار داده است. همانند بسیاری از گوشی‌های سامسونگ، کلید پاور در لبه‌ی سمت راست و کلیدهای تغییر حجم صدا در لبه‌ی سمت چپ جای گرفته‌اند. لبه‌ی بالایی گوشی هیچ‌گونه درگاهی ندارد و جک ۳.۵‌ میلی‌متری و درگاه میکرو USB در لبه‌ی پایینی گوشی تعبیه شده‌اند. اسپیکر جی ۷ پرو در لبه‌ی سمت راست گوشی و بالای دکمه‌ی پاور قرار دارد.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Proسامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Proسامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Proسامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro
حاشیه‌های طرفین نمایشگر جی ۷ پرو اندک هستند و حاشیه‌های بالایی و پایینی آن با وجود قرارگیری کلیدهای ناوبری در بخش پایینی، کاملا منطقی به نظر می‌رسند. سامسونگ چهار گوشه‌ی جی ۷ پرو را برای قرارگیری بهتر آن در دست، به‌صورت انحنادار ساخته است. قاب پشتی و یکپارچه‌ی گوشی نیز برای قرارگیری ساده‌تر آن در دست، انحنادار طراحی شده است. این قاب فلزی تا بخش جلویی گوشی ادامه پیدا کرده و از این رو خبری از فریم جداگانه در این گوشی نیست. خوشبختانه طراحی و کیفیت ساخت جی ۷ پرو نسبت به نسخه‌ی ۲۰۱۶ جی ۷ پیشرفت کرده است. طبق اعلام سامسونگ، این گوشی در دو رنگ طلایی و مشکی عرضه می‌شود.

استفاده از حسگر اثر انگشت در بازار میان‌رده‌های اقتصادی هم امری طبیعی شده است و دیگر عجیب تلقی نمی‌شود. سامسونگ در پرچم‌داران امسال خود با حذف کلید‌های خازنی ناوبری، حسگر اثر انگشت را به پشت گوشی انتقال داد؛ اما هنوز هم جلوی گوشی را بهترین مکان برای حسگر اثر انگشت میان‌رده‌ها و پایین‌رده‌های خود می‌داند. حسگر اثر انگشت در جی ۷ پرو عملکرد سریع و خوبی دارد و ما در استفاده‌ی خود از آن مشکلی از نظر دقت و تأخیر مشاهده نکردیم. برای باز کردن قفل گوشی نیازی به فشردن حسگر نیست و قرار دادن انگشت روی آن کفایت می‌کند.

نمایشگر
سامسونگ در جی ۷ امسال و جی ۷ پرو از نمایشگر تمام اچ‌دی از نوع سوپر امولد استفاده کرده است. نمایشگر ۵.۵ اینچی استفاده‌شده در جی ۷ پرو، تراکم ۴۰۱ پیکسل بر اینچ دارد. این نمایشگر، ۷۳.۱ درصد از بخش جلوی گوشی را پوشش می‌دهد؛ از این نظر نیز شاهد بهبود نسبت به نسخه ۲۰۱۶ جی ۷ هستیم. بد نیست بدانید که نسخه‌ی مکس J7 به‌عنوان نسخه‌ی بزرگ‌تر این خانواده، فاقد نمایشگر سوپر امولد است.

سامسونگ جی 7 پرو / Samsung J7 Pro

بهره‌مندی جی ۷ پرو از نمایشگر تمام‌ اچ‌دی و سوپر امولد باعث شده است با بهترین نمایشگر استفاده‌شده در سری جی روبرو باشیم. رنگ‌های به نمایش در‌آمده در این نمایشگر، زنده و با طراوت هستند و نمی‌توان از این نظر ایرادی به این گوشی گرفت. نمایشگر گلکسی جی ۷ پرو زاویه‌ی دید گسترده‌ای نیز به ارمغان می‌آورد و در زوایای مختلف، شاهد کاهش دقت رنگ‌ها نیستیم.

خوشبختانه قابلیت «Always On Display» نیز در گوشی گنجانده شده است؛ به کمک این قابلیت دیگر نیازی به روشن کردن نمایشگر برای مشاهده‌ی ساعت،‌ تقویم، تماس‌های ازدست‌رفته و پیامک‌های دریافتی نیست. این ویژگی قابل زمان‌بندی است و ‌می‌توان آن را در بخش اعلان‌ها نیز فعال کرد. اگر در کار با گوشی دچار خستگی چشم می‌شوید، گزینه‌ی مسدود‌سازی نور آبی نیز در بخش تنظیمات نمایشگر در دسترس است. سامسونگ بخش «Screen Mode» را نیز برای تغییر بازه‌ی رنگ‌ها و میزان اشباع آن‌ها در نظر گرفته است. قطعا نمایشگر J7 پرو، نقطه‌ی قوت آن محسوب می‌شود و با توجه به میان‌رده بودن این گوشی، نمی‌توان ایراد خاصی از آن گرفت.

اسپیکر
همان‌طور که در بخش طراحی ذکر شد، اسپیکر جی ۷ پرو در لبه‌ی سمت راست گوشی قرار گرفته است؛ استفاده از لبه‌ی گوشی برای اسپیکر در گوشی‌های سری J و A سامسونگ تازگی ندارد. اگرچه قرارگیری اسپیکر در چنین مکانی در نگاه اول کمی عجیب به نظر می‌رسد؛ اما پس از کار کردن با گوشی متوجه خواهید شد که چه در حالت افقی و چه در حالت عمودی، دستتان روی آن قرار نمی‌گیرد.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro

از اسپیکر تک‌کاناله‌ی یک میان‌رده‌ی اقتصادی نمی‌توان انتظار زیادی داشت؛ با این حال حجم و کیفیت صدای خروجی اسپیکر در حد متوسط است. اگر انتظارات خود از اسپیکر و خروجی صدای این گوشی را در حد یک میان‌رده کاهش دهید، جی ۷ پرو شما را راضی خواهد کرد.

نرم‌افزار
سامسونگ جی ۷ پرو را به مانند جی ۷ مکس و جی ۷ (۲۰۱۷)، به اندروید ۷.۰ نوقا مجهز کرده است. جی ۷ پرو همانند برادران پرچم‌دار خود یعنی گلکسی اس ۸ و گلکسی اس ۸ پلاس، از نسخه‌ی ۸.۱ رابط کاربری اختصاصی سامسونگ موسوم به Samsung Experience استفاده می‌کند. طراحی Samsung Experience سامسونگ تغییرات زیادی نسبت به رابط کاربری گذشته‌ی این شرکت به خود دیده است و زبان طراحی مینیمالیستی آن حس بهتری نسبت به رابط کاربری شلوغ و گیج‌کننده‌ی تاچ‌ویز می‌دهد. حذف اپلیکیشن‌های اضافه در رابط کاربری جدید یکی از تصمیمات درست و به‌جای سامسونگ است با این وجود هنوز برخی اپلیکیشن‌های مشابه با نمونه‌های ساخت گوگل در رابط کاربری وجود دارند؛ اپلیکیشن‌هایی مانند تقویم، یادآور و گالری که توسط گوگل برای سیستم‌عامل اندروید توسعه داده شده‌اند.

رابط کاربری گلکسی جی 7 پرو

سامسونگ امکان حذف اپ‌دراور را در رابط کاربری جدید خود قرار داده است و کاربر به‌راحتی با لمس آیکون اپ‌ها یا سوایپ به سمت بالا یا پایین، به لیست اپلیکیشن‌های خود دسترسی خواهد داشت. برای بازگشت به صفحه‌ی خانه از لیست اپلکیشن‌ها، کافی است بار دیگر به سمت بالا یا پایین سوایپ کنید. امکان شخصی‌سازی تم‌ها و آیکون‌ها نیز مانند گذشته در این رابط کاربری وجود دارد.

بخش تنظیمات رابط کاربری Samsung Experience امکانات متنوعی در اختیار کاربر قرار می‌دهد که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم. بخش تنظیمات صدا تمام امکانات معمول را در خود دارد؛ با این حال سامسونگ بخش «Sound Quality And Effects» را برای کنترل بیشتر کاربر روی تجربه‌ی صوتی در آن گنجانده است؛ برخی از تنظیمات این بخش تنها در صورت اتصال هدفون یا هدست‌های بلوتوث سازگار با گوشی در دسترس خواهند بود.

بخش Advanced features در تنظیمات گوشی شامل سه بخش «Games» برای فعال کردن گیم لانچر، «One-handed mode» برای استفاده ساده‌تر از گوشی با یک دست و بخش «Multi window» برای کنترل پنجره‌ی اجرای اپ‌ها است. پس از فعال‌سازی گیم‌لانچر در تنظیمات، آیکون آن به لیست اپلیکیشن‌ها اضافه خواهد شد؛ گیم‌لانچر علاوه بر کنترل بهتر روی عملکرد بازی، امکان فیلم‌برداری و گرفتن اسکرین‌شات از بازی نیز به کاربر می‌دهد.

رابط کاربری گلکسی جی 7 پرو

قابلیت Multi Window یا امکان استفاده از دو اپلیکیشن به‌صورت همزمان روی یک صفحه نیز در این گوشی فراهم شده است. برای استفاده از این قابلیت می‌توان با کلیک روی Recent Apps، لیست اپلیکیشن‌هایی را که اخیرا مورد استفاده قرار گرفته‌اند، به‌همراه آیکون Multi Window در گوشه‌ی بعضی از آن‌ها، دید. با کلیک روی این آیکون، اپلیکیشن مورد بحث نیمی از صفحه‌ی نمایش را اشغال می‌کند و می‌توان نیم دیگر را به اپلیکیشن دیگری اختصاص داد یا با کشیدن لبه‌ی بالا یا پایین پنجره‌ی اپلیکیشن و تغییر سایز، بخش بیشتری از صفحه را برای یکی از اپلیکیشن‌ها در نظر گرفت. بخش One-handed mode برای استفاده‌ی ساده‌تر از گوشی با یک دست تعبیه شده است؛ پس از فعال‌سازی این قابلیت می‌توان به دو روش از آن استفاده کرد؛ روش اول سوایپ قطری از گوشه‌های پایینی نمایشگر و دیگری، سه بار فشردن کلید هوم است.

بخش مهم دیگری که در تنظیمات گوشی به چشم می‌خورد، بخش «Device Maintenance» است. این بخش شامل ۴ زیر شاخه‌ی مرتبط با باتری، رم، حافظه‌ی ذخیره‌سازی و امنیت است. بخش باتری، تنظیمات مختلفی مانند محدود کننده‌ی سرعت پردازنده و کنترل مصرف اینترنت اپلیکیشن‌ها در پس‌زمینه را برای افزایش شارژدهی گوشی در اختیار کاربر قرار می‌دهد. بخش‌های «Memory» و «Storage» با پاک‌سازی اطلاعات غیر ضروری و متوقف کردن برخی اپ‌های فعال در پس‌زمینه، به افزایش سرعت گوشی شما کمک خواهند کرد. شاخه‌ی «Device Security» شامل قابلیت‌هایی برای مقابله با بدافزارها و امنیت اطلاعات است.

دوربین
دوربین اصلی جی ۷ پرو به سنسور ۱۳ مگاپیکسلی مجهز شده است. این دوربین با لنز f/1.7 در شرایط نوری مناسب، تصاویر قابل قبولی ثبت می‌کند. تصاویر گرفته‌شده در نور مناسب نویز چندانی ندارند و شارپ به نظر می‌رسند؛ با این حال کیفیت و دقت رنگ‌های ثبت‌شده را تنها باید با گوشی‌های هم‌رده مقایسه کرد. همانطور که انتظار می‌رفت، عملکرد دوربین در شرایط نوری کم افت می‌کند؛ با این حال هنوز هم تصاویر ثبت‌شده در این شرایط برای یک میان‌رده‌ی اقتصادی قابل قبول هستند.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro

سامسونگ برای J7 Pro، قابلیت‌هایی مانند ثبت تصاویر HDR، پانوراما و ورزشی در نظر گرفته است که با سوایپ به سمت راست در نرم‌افزار دوربین، در دسترس هستند؛ ضمن آنکه حالت پرو نیز برای تنظیم دستی پارامترهای اکسپوژر، وایت‌بالانس و ایزو به نرم‌افزار دوربین این گوشی اضافه شده است. کاربر همچنین با سوایپ کردن به سمت چپ در نرم‌افزار دوربین گوشی، قادر به افزودن افکت‌های مختلف به تصاویر است. به‌عنوان نکته‌ی پایانی در مورد دوربین اصلی دستگاه باید گفت که این دوربین قابلیت فیلم‌برداری تمام ‌اچ‌دی با ۳۰ فریم بر ثانیه دارد.

نمونه‌ی تصاویر ثبت‌شده با گلکسی جی ۷ پرو
نمونه تصاویر گلکسی جی 7 پرو
سامسونگ از یک سنسور ۱۳ مگاپیکسلی در دوربین سلفی جی ۷ پرو استفاده کرده است؛ لنز این دوربین f/1.9 است و سامسونگ برای کمک به ثبت تصاویر بهتر در نور کم در آن از فلش در جلوی گوشی استفاده کرده است. سامسونگ قابلیت «Wide selfie» را نیز در نرم‌افزار دوربین گوشی گنجانده است؛ به کمک این قابلیت که از نظر عملکرد شبیه به حالت پانوراما است، کاربر قادر به ثبت تصاویر سلفی عریض خواهد بود. جزئیات و رنگ‌ها در تصاویر ثبت‌شده با دوربین سلفی گوشی مناسب هستند؛ به‌طوری‌که با بهترین دوربین سلفی سری جی روبرو هستیم.

بازده و عملکرد
سامسونگ در گوشی هوشمند گلکسی جی ۷ پرو از سیستم-روی-یک-چیپِ اختصاصی خود با نام اکسینوس ۷۸۷۰ استفاده کرده است. این پردازنده‌ی ۶۴ بیتی بر اساس الگوهای ارائه‌شده توسط آرم، طراحی و تولید شده است. اکسینوس ۷۸۷۰ دارای هشت هسته‌ی کم‌توان و کم‌مصرف Cortex A53 با فرکانس ۱.۶ گیگاهرتز است. این تراشه بر اساس لیتوگرافی ۱۴ نانومتری FinFet ساخته شده و بنا به ادعای سامسونگ، بهره‌وری انرژی تراشه‌ی یادشده در سطح عملکرد یکسان، نسبت به نسل پیشینِ خود که بر مبنای لیتوگرافی ۲۸ نانومتری HKMG ساخته شده بود، ۳۰ درصد بهبود داشته است.

تراشه‌‌ی اکسینوس ۷۸۷۰ از نوعی مودم LTE بهره می‌برد که از Cat.6 پشتیبانی می‌کند و با تجمیع ۲ برابری حامل‌های LTE به‌ترتیب به سرعت‌های Downlink و Uplink حدودی ۳۰۰ و ۵۰ مگابیت‌ بر ثانیه دست می‌یابد. این تراشه برای انعطاف هرچه بهتر شبکه، از تجمیع حامل پیوندی FDD-TDD نیز پشتیبانی می‌کند.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro

به‌ لطف واحد پردازش گرافیکی Mali-T830 و بلوک کدک چند-فرمتی (MFC) پیشرفته، روی نمایشگر فول‌ اچ‌ی‌دی جی ۷ پرو، بازی‌های سه‌بعدی و ویدیوهای فول اچ‌دی ۶۰ فریم‌ بر ثانیه به‌راحتی و نرمی اجرا خواهند شد. همچنین پردازنده‌ی سیگنال تصویر (ISP) تراشه از دوربین‌های جلو و عقب ۱۶ مگاپیکسلی یا دوربین‌های دوگانه‌ی ۸ مگاپیکسلی پشتیبانی می‌کند.

سامسونگ برای جی ۷ پرو، ۳ گیگابایت حافظه‌ی رم و ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی در نظر گرفته است که این حافظه را می‌توان از طریق درگاه میکرو‌ اس‌دی تا سقف ۲۵۶ گیگابایت ارتقاء داد. اگرچه با توجه به مشخصات یادشده نمی‌توان انتظار عملکردی مشابه دستگاه‌های بالارده را از Galaxy J7 Pro داشت؛ در تجربه‌ای که ما از استفاده‌ی این گوشی داشتیم، عملکرد آن بسیار خوب بود و در استفاده‌ی روزمره به‌استثنای لگ‌های بسیار جزئی، گوشی در اغلب موارد عملکرد روان و بسیار سریعی از خود به نمایش می‌گذاشت. برای اینکه دید بهتری از عملکرد گلکسی جی ۷ پرو داشته باشید، در ادامه نتایج بنچمارک‌های مختلف را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

باتری
گلکسی جی ۷ پرو از نمایشگری نسبتا بزرگ با ابعاد ۵.۵ اینچی و رزولوشن فول اچ‌دی بهره می‌برد؛ با این حال سامسونگ برای آن، باتری نسبتا بزرگ ۳۶۰۰ میلی‌آمپر ساعتی را به‌عنوان منبع تأمین انرژی در نظر گرفته است؛ بنابراین ظرفیت باتری آن نسبت به گوشی گلکسی جی ۷ پرایم، ۳۰۰ میلی‌آمپر ساعت افزایش یافته است. از آنجایی که جی ۷ پرایم در تست‌های شارژدهی زومیت، عملکرد بسیار خوبی از خود به‌ نمایش گذاشت، می‌توان نتیجه گرفت که جی ۷ پرو با باتری بزرگ‌تر، عملکرد به‌مراتب بهتری داشته باشد.

سامسونگ گلکسی جی 7 پرو / Samsung Galaxy J7 Pro

اما باتری گلکسی جی ۷ پرو در واقعیت چه عملکردی از خود به نمایش می‌گذارد؟ برای یافتن پاسخی مناسب این سؤال، طبق روال همیشگی بررسی‌های زومیت، ویدیویی با رزولوشن HD را در شرایطی روی جی ۷ پرو پخش کردیم که روشنایی نمایشگر روی ۵۰ درصد قرار داشت و کلیه‌ی ارتباطات بی‌سیم گوشی قطع شده بودند، فرایند پخش ویدیو را تا رسیدن باتری از ۱۰۰ به صفر درصد ادامه دادیم. در این تست، باتری Galaxy J7 Pro توانست قبل از اتمام کامل شارژ، ۱۶ ساعت و ۴۰ دقیقه دوام آورد که مدت‌زمان فوق‌العاده‌ای به‌حساب می‌آید؛ به‌ دست آمدن این مدت‌زمان، به‌خوبی مزیت افزایش ۳۰۰ میلی‌آمپرساعتی باتری را نسبت به گوشی جی ۷ پرایم نشان می‌دهد.

با توجه به نتایج تست‌ها، می‌توان به سادگی نتیجه گرفت که باتری گلکسی جی ۷ پرو، یکی از نقاط قوت اصلی این گوشی هوشمند محسوب می‌شود. عملکرد باتری جی ۷ پرو در استفاده‌ی روزمره نیز بسیار خوب ارزیابی می‌شود؛ به‌طوری که در استفاده‌‌های نیمه‌سنگین می‌توانید تا بیش از یک روز کامل و بدون نیاز به فعال‌ کردن باتری‌سیور، از این گوشی استفاده کنید.

جمع‌بندی
سری جی سامسونگ در سال‌های گذشته به موفق‌ترین و پرفروش‌ترین خانواده‌ی گوشی‌های این شرکت کره‌ای از لحاظ تعداد بدل شده‌ است و قطعا محصول جدید این خانواده نیز با توجه به تغییرات مثبت بسیاری که در آن لحاظ شده است، می‌تواند مسیر موفقیت محصولات گذشته را طی کند؛ بدنه‌ای فلزی و بسیار خوش‌ساخت، دوربین نسبتا خوب و شارژدهی عالی باتری در کنار نمایشگر Super Amoled زیبا، همگی باعث شده‌اند جی ۷ پرو به یک گزینه‌ی خوب در بازار رقابتی گوشی‌های پایین‌رده تبدیل شود.

هدفون درون گوشی جدید کمپانی 1More با نام Quad Driver، یکی از بهترین هدفون‌های تو گوشی حال حاضر بازار محسوب می‌شود.هدفون درون گوشی جدید کمپانی 1More با نام Quad Driver، یکی از بهترین هدفون‌های تو گوشی حال حاضر بازار محسوب می‌شود.
اگر از کسانی باشید که صدا را به صورت جدی دنبال می‌کنید و به اصطلاح «خوره صدا» هستید (ترجمه کلمه Audiophile) به احتمال بسیار زیاد، تا بحال نام برند 1More را نشنیده‌اید. این شرکت چینی، پیش از اینکه با برند 1More شروع به تولید هدفون کند، هدفون‌هایی را برای کمپانی شیائومی می‌ساخت. هدفون‌هایی که بنا به نظر بسیاری از افراد، در زمره بهترین هدفون‌های درون‌گوشی اقتصادی بودند و با توجه به قیمتشان، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشتند.

هدفون 1More Quad Driver

حال این شرکت چینی، مدتی است که روی به ساخت هدفون‌های مخصوص علاقمندان به صدا آورده است. سال گذشته، آنها هدفون خوش قیمت و فوق‌العاده Triple Driver خود را به بازار عرضه کردند که با قیمت ۱۰۰ دلاری خود، به راحتی توانایی رقابت با هدفو‌ن‌های بسیار گران‌قیمت‌تر از خود را داشت و توانست به سرعت به یکی از بهترین انتخاب‌ها برای علاقمندان به صدا تبدیل شود. امسال وان مور با اضافه کردن یک درایور بیشتر، هدفون درون گوشی 1More Quad Driver E1010 را به بازار عرضه کرده است و قیمت آن را نیز به دو برابر افزایش داده است. آیا آنها توانسته‌اند محصولی تولید کنند که بتواند قیمت نسبتا بالای آن را توجیه کند؟
هدفون داخل گوشی 1More Quad Driver E1010 توسط شرکت راندمان برای بررسی در اختیار زومیت قرار گرفته است. شما می‌توانید این هدفون را با قیمت ۷۹۹ هزار تومان از یکی از فروشگاه‌های دیجیکالا یا ایران‌هدفون خریداری کنید.
مشخصات مشخصات فنی هدفون  1More Quad Driverنوع هدفون داخل گوشیوزن ۱۸.۵ گرمطول کابل ۱.۲۵ مترنوع اتصال جک ۳.۵ میلی‌متری با روکش طلارنج فرکانس ۲۰ هرتز تا ۴۰ هزار هرتزامپدانس ۳۲ اهمحساسیت ۹۹ دسی‌بلتوان مصرفی ۵ میلی‌واتدر سال‌های اخیر، بسیاری از تولید کنندگان هدفون، با قرار دادن وسایل جانبی مختلفی از جمله کیف قابل حمل و چند سایز Ear Bud مختلف، بسته کاملی را برای خریداران تهیه می‌کنند؛ اما 1More محتویات درون جعبه را به سطح دیگری برده است و انواع و اقسام وسایل جانبی را درون جعبه هدفون Quad Driver قرار داده است تا به تمام نیازهای خریدار، پاسخ داده شود. از همان ابتدا که جعبه هدفون را باز می‌کنید، پی‌ می‌برید که با یک کالای لوکس و با کیفیت ساخت بالا مواجه هستید.
1More در جعبه Quad Driver علاوه بر خود هدفون‌، یک کیف چرمی با در مغناطیسی برای حمل هدفون، هشت Ear Bud اضافه در سایزهای مختلف، یک تبدیل برای استفاده در هواپیما، یک گیره برای نگه داشتن به لباس و یک تبدیل یک چهارم اینچی (برای متصل کردن به دستگاه‌های حرفه‌ای‌تری که از این پورت استفاده می‌کنند مانند آمپلی‌فایرهای گیتار الکتریک) قرار داده است که در یک بسته بندی فوق‌العاده زیبا قرار گرفته شده است.
طراحیکیفیت ساخت خود هدفون، فوق‌العاده بالا است. به دلیل وجود چهار درایور مجزا در هر یک از گوشی‌های 1More Quad Driver E1010، برای یک هدفون درون گوشی،‌ Quad Driver هدفون بسیار سنگینی محسوب می‌شود و شاید به کمی آزمون و خطا با Ear Bud ها نیاز داشته باشید تا بتوانید بهترین سایز را برای اندازه گوشتان پیدا کنید؛ اما هنگامی که سایز مناسب را پیدا کردید، هدفون به راحتی درون گوشتان قرار می‌گیرد. هر چند که به دلیل وزن نسبتا زیاد، ممکن است در هنگام استفاده طولانی مدت، گوش شما کمی احساس خستگی کند که البته اصلا مساله مهمی نیست.
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های بین Quad Driver و هدفون قبلی این شرکت (Triple Driver که با سه درایور عرضه شده بود)، بحث کیفیت ساخت است. گوشی‌های این هدفون، فلزی هستند و طراحی فوق‌العاده زیبایی دارند که ناخودآگاه شمایل موتور جت را در ذهن تداعی می‌کنند. زاویه‌ای ۴۵ درجه‌ای بین بدنه هدفون و سَری آن وجود دارد که صدا به صورت کامل به درون گوش شما هدایت شود که اگر بتوانید Ear Bud مناسب را پیدا کنید، همین زاویه ۴۵ درجه‌ای می‌تواند شما را شگفت‌زده کند. سیم این هدفون، دارای روکشی از کولار است (که نسبت به برادر کوچک‌تر خودش که از پارچه بود، مقاوت بسیار بسیار بیشتری دارد) و جک هدفون، با زاویه ۹۰ درجه‌ای قرار گرفته است که باعث می‌شود سیم آن مقاومت بیشتری پیدا کند. همچنین در سمت جک Quad Driver، یک روکش پلاستیکی قرار گرفته است که در استفاده‌های طولانی، باعث خراب شدن و ساییده شدن سیم هدفون نشود.
مانند بسیاری از هدفون‌های جدید، Quad Driver دارای ریموتی روی سیمش است و برخلاف بسیاری از هدفون‌ها که یا با دستگاه‌های اندرویدی کار می‌کنند یا با دستگاه‌های مبتنی بر iOS، ریموت این هدفون با هر دو سیستم عامل، به خوبی کار می‌کند و از هر دوی این سیستم عامل‌ها، به طور کامل پشتیبانی می‌کند. این ریموت، دارای سه دکمه دایره‌ای شکل است که برای کنترل موسیقی و پاسخ دادن به مکالمات استفاده می‌شوند و همچنین از طریق آنها می‌توانید دستیار صوتی گوگل یا سیری را نیز فعال کنید. به طور کلی، نسبت به هدفون Triple Driver،‌ هدفون جدید شرکت 1More از لحاظ کیفیت ساخت، بسیار بهتر شده است.
عملکردیکی از نکاتی که خوره‌های صدا توجه ویژه‌ای به آن دارند و اصلا به همین دلیل حاضر هستند تا مبالغ بسیار زیادی را برای هدفون‌های حرفه‌ای پرداخت کنند، عدم دستکاری صدا توسط هدفون‌ها است. بسیاری از هدفون‌های میان‌رده و بالارده‌ای که برای عموم مردم ساخته شده‌اند، با دستکاری صدا، سعی در تولید بیس‌ بیشتر یا صدای مصنوعی‌ای می‌شوند که به هیچ‌وجه برای کسانی که می‌خواهند صدای واقعی را بشنوند، باب میل نیست. به نظر این دسته از افراد خوره صدا، صدا باید به نحوی پخش شود که آرتیست در استودیو آن را ضبط کرده است؛ زیرا آن صدا، صدای واقعی آن موسیقی محسوب می‌شود (یکی از دلایل محبوبیت اخیر صفحه‌های موسیقی نیز نزدیک بودن جنس صدا به آن چیزی است که در استودیو ضبط شده است) و به همین دلیل بسیاری از شرکت‌هایی که به ساخت هدفون‌های حرفه‌ای مشغول هستند، قصد دارند صدایی بدون دستکاری را تولید کنند.
1More برای اینکه بتواند به چنین صدایی دست پیدا کند، در هر کدام از گوشی‌های این هدفون، چهار درایور را قرار داده است که باعث شده سری هر یک از گوشی‌ها، نسبت به سری هدفون‌های در این اندازه، بسیار بزرگ‌تر به نظر برسند. اما چرا در هر یک از این گوشی‌ها، چهار درایور مجزا قرار گرفته است؟ این درایورها به شرکت سازنده اجازه می‌دهد که هر کدام از درایورها را به یک بازه فرکانسی خاص اختصاص دهد تا به این ترتیب صدای شفاف‌تر و نزدیک‌تری به منبع اصلی تولید کند. به این ترتیب فرکانس‌های پایین، بالا و میانی، هر کدام به یک درایور اختصاص یافته‌اند. یکی دیگر از نکات خوب Quad Driver، این است که دارای گواهی Hi Res است و می‌تواند تا فرکانس‌های ۴۰ کیلوهرتز را پشتیبانی کند و بنابراین اگر فایل‌های موسیقی FLAC داشته باشید و پخش‌کننده‌ای داشته باشید که بتواند آنها را پخش کند، می‌توانید نهایت لذت را از موسیقی‌های خود ببرید. وان مور، در این هدفون‌ها، یک درایور را به فرکانس‌های بالا، دو درایور را به فرکانس‌های میانی (تا ۲۰ کیلو هرتز)‌ و یک درایور را به فرکانس‌های بالاتر از ۲۰ کیلوهرتز اختصاص داده است.
فرکانس‌های Low در این هدفون، در ابتدا ممکن است به مذاق کسانی که به دنبال تجربه یک صدای دستکاری نشده‌اند، خوش نیاید؛ اما پس از کمی گوش دادن به موسیقی‌هایی که دارای بیس‌ بودند، این دستکاری فوق‌العاده جزیی، باعث تولید صدای دلنشینی می‌شد که نه تنها تجربه صدا را برای شنونده خراب نمی‌کرد، بلکه صدای بیس‌ را دلنشین‌تر می‌کرد. برای آزمایش فرکانس Low، آهنگ Deadmaus – Strobe را امتحان کردیم که دارای بیس‌ قوی در اکثر قسمت‌های آهنگ بود که Quad Driver موفق شد صدای بسیار دلنشین و خوشایندی تولید کند.

هدفون 1More Quad Driver

فرکانس‌های Mid، جایی است که هدفون Quad Driver می‌درخشد. این هدفون موفق شد با جزئیات فوق‌العاده خوب، صدای خواننده را منتقل کند و شما در هنگام گوش دادن به موسیقی، با وضوح کامل صدای خواننده را می‌توانید بشنوید. برای آزمایش این فرکانس، ما آهنگ Jason Mraz – Lucky را آزمایش کردیم که در تمام طول آهنگ، Quad Driver به خوبی توانست صدای هر دو خواننده را تولید کند و در تمام طول آهنگ، صدا به وضوح شنیده می‌شد. در بخش فرکانس‌های Hi نیز هدفون Quad Driver توانست به خوبی از پس آزمایش‌های ما بربیاید. در آهنگ Pharoah Sanders – You’ve Got to Have Freedom که دارای آلات موسیقی بسیاری بود، این هدفون توانست علاوه بر تفکیک عالی تمامی آلات موسیقی به کار رفته، صداهای فرکانس بالای بسیار خوبی نیز تولید کند. با این حال کمی در صداهای بسیار بلند، به طور بسیار کمی، کیفیت این فرکانس افت می‌کرد که البته اصلا مشکل حادی به حساب نمی‌آید.
جمع‌بندیشرکت 1More با ساخت هدفون‌های Triple Driver، نشان داد که در ساخت یک هدفون فوق‌العاده با قیمت بسیار مناسب که توانایی رقابت با هدفون‌های به مراتب گران‌تر از خود را دارد، مهارت دارد. آنها امسال با ساخت هدفون جدید خود با نام Quad Driver که نسبت به برادر کوچک‌تر خود دارای یک درایور بیشتر و بهبودهایی در طراحی بود، سعی کردند که باز هم به عنوان یک برند ساخت هدفون‌های حرفه‌ای، نام خود را تثبیت کنند. هدفون Quad Driver ساخته شرکت 1More با برچسب قیمت ۲۰۰ دلاری خود، برای کسانی که صدا را جدی می‌گیرند، انتخاب فوق‌العاده‌ای به حساب می‌آید و مطمئنا صدایی که توسط این هدفون‌ها برای شما تولید می‌شود، تا سال‌ها از خاطرتان پاک نخواهد شد. 1More اما فقط به ساخت یک هدفون حرفه‌ای بسنده نکرده است و با قرار دادن وسایل جانبی زیادی و کیفیت ساخت فوق‌العاده، نشان داده که به مشتری اهمیت زیادی می‌دهد. هر چند که از لحاظ به صرفه بودن، کماکان Triple Driver با قیمت ۱۰۰ دلار، یک انتخاب اقتصادی‌تر محسوب می‌شود که عملکرد بسیار خوبی دارد، اما Quad Driver، یک هدفون فوق‌العاده با عملکردی بسیار عالی است که مطمئنا خوره‌های صدا را ناامید نمی‌کند.